شادی فراتر از یک حس لحظه‌ای است؛ پژوهش‌ها نشان می‌دهند که سطح پایدار شادی و رضایت از زندگی می‌تواند تأثیر مستقیمی بر سلامت جسمی و طول عمر داشته باشد. مطالعات جدید نشان می‌دهند که افراد با شادی کافی کمتر در معرض بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی، دیابت و برخی انواع سرطان‌ها قرار می‌گیرند و این ارتباط حتی پس از کنترل عوامل ژنتیکی و سبک زندگی همچنان قابل توجه است. آگاهی از میزان شادی و تلاش برای ارتقای آن می‌تواند به عنوان بخشی از استراتژی سلامت عمومی مورد توجه قرار گیرد.
شادی و محافظت در برابر بیماری های غیر واگیر
مطالعه‌ای گسترده توسط محققان دانشگاه آلبا لولیا در رومانی، داده‌های ۱۲۳ کشور را بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۱ بررسی کرد تا رابطه بین شادی و سلامت را تحلیل کند. بیماری‌های غیرواگیر یا مزمن، عامل سه‌چهارم مرگ‌ومیر در سطح جهان هستند و عواملی مانند ژنتیک، محیط، سبک زندگی و سطح شادی افراد در بروز آن‌ها نقش دارند. پژوهش نشان می‌دهد که شادی صرفاً یک احساس فردی نیست، بلکه یک شاخص مهم سلامت عمومی و کاهش ریسک مرگ‌ومیر محسوب می‌شود.
پروفسور یولیا یوگا، نویسنده اصلی مطالعه، توضیح می‌دهد: «نردبان زندگی، معیاری برای سنجش شادی افراد از صفر تا ۱۰ است، که صفر نشان‌دهنده بدترین وضعیت زندگی و ۱۰ بهترین وضعیت ممکن است. ارزیابی جایگاه فعلی فرد در این نردبان به درک تأثیر شادی بر سلامت کمک می‌کند.»
محققان دریافتند که نمره ۲.۷ به عنوان یک آستانه کلیدی عمل می‌کند؛ افراد با امتیاز پایین‌تر از این سطح، حتی افزایش‌های کوچک در شادی تأثیر قابل توجهی بر کاهش مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های مزمن ندارد. اما عبور از این آستانه باعث می‌شود هر یک درصد افزایش شادی با کاهش ۰.۴۳ درصدی خطر مرگ‌ومیر مرتبط باشد. این یافته نشان می‌دهد که تقویت سطح پایه‌ای رفاه ذهنی، پیش‌شرط بهره‌مندی از اثرات حفاظتی شادی است.
مکانیسم های احتمالی ارتباط شادی و سلامت
علت دقیق این ارتباط هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما پژوهش‌ها نشان می‌دهند که احساس شادی می‌تواند فشار خون، سطح کلسترول و التهاب مزمن را کاهش دهد و سیستم ایمنی را تقویت کند. افراد با سلامت روان بهتر، کمتر در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته مغزی قرار می‌گیرند. همچنین شواهد نشان می‌دهند که ذهنیت مثبت پس از تجربه بیماری یا سکته، می‌تواند روند بهبود را تسریع کرده و ریسک مشکلات بعدی سلامتی را کاهش دهد.
شادی به عنوان منبع سلامت عمومی
مطالعه همچنین نشان داد کشورهایی که میانگین شادی شهروندان آن‌ها از آستانه ۲.۷ عبور کرده است، معمولاً دارای سرانه بالاتر هزینه‌های بهداشتی، شبکه‌های ایمنی اجتماعی گسترده‌تر و حکمرانی باثبات‌تر هستند. این موضوع نشان می‌دهد که سیاست‌های عمومی و محیط اجتماعی می‌تواند تأثیر مستقیمی بر شادی و سلامت جمعی داشته باشد.
محققان توصیه می‌کنند که دولت‌ها با اقدامات عملی مانند:
- گسترش برنامه‌های پیشگیری از چاقی و تشویق به فعالیت بدنی،
- محدود کردن دسترسی به الکل و دخانیات،
- بهبود کیفیت هوا و محیط زیست از طریق استانداردهای سخت‌گیرانه‌تر،
- افزایش سرانه هزینه‌های بهداشتی و خدمات مراقبت روان،
- امتیاز شادی جامعه را افزایش داده و در نتیجه سلامت عمومی را ارتقا دهند.
نتیجه گیری
مطالعات نشان می‌دهند که شادی و رفاه ذهنی، فراتر از یک احساس شخصی، یک عامل مهم پیشگیری از بیماری‌های مزمن و کاهش مرگ‌ومیر است. افراد و جوامع باید به سطح پایه‌ای شادی توجه داشته باشند و با تقویت آن، سلامت جسمی و روانی خود را بهبود بخشند. این یافته‌ها تأکید می‌کنند که سلامت روان و شادی، بخش جدایی‌ناپذیری از سلامت عمومی هستند و می‌توانند نقش کلیدی در کاهش بار بیماری‌ها و افزایش کیفیت زندگی داشته باشند.
بدون نظر! اولین نفر باشید