بی‌تحرکی و نشستن طولانی کودکان یکی از نگرانی‌های سلامت عمومی در سال‌های اخیر است. تحقیقات نشان می‌دهند که علت اصلی این رفتار، اغلب تنها کودک نیست؛ بلکه الگوهای رفتاری والدین نقش تعیین‌کننده‌ای در میزان فعالیت روزانه فرزندان دارند. این یافته‌ها اهمیت محیط خانواده و رفتار والدین را در شکل‌دهی سبک زندگی فعال یا کم‌تحرک کودکان برجسته می‌کنند و راهکارهایی برای پیشگیری از مشکلات سلامتی مرتبط با بی‌تحرکی ارائه می‌دهند.
کودکان الگوی والدین را تقلید می کنند
الگوگیری کودکان از والدین، فرآیندی طبیعی و قدرتمند است. رفتار والدین چه در فعالیت‌های بدنی و چه در میزان نشستن و استفاده از صفحه نمایش، مستقیماً بر عادات کودکان اثر می‌گذارد. تحقیقات نشان داده‌اند که کودکانی که والدین کم‌تحرک دارند، ساعات بیشتری را به نشستن اختصاص می‌دهند و بالعکس، والدین فعال باعث افزایش تحرک فرزندانشان می‌شوند. این موضوع نشان می‌دهد که آموزش تنها با کلام کافی نیست و عمل والدین نقش اصلی را دارد.
مادران نقش پررنگ تری دارند
بر اساس نتایج تحقیق دانشگاه ایالتی سائوپائولو، تأثیر مادران بر میزان فعالیت فرزندان بیش از دو برابر پدران است. دلیل دقیق این تفاوت هنوز مشخص نیست، اما زمان بیشتری که مادران صرف برنامه‌ریزی وعده‌های غذایی، نظارت بر تکالیف و مدیریت زمان کودکان می‌کنند، می‌تواند نقش مهمی داشته باشد. وقتی مادران سبک زندگی فعال را حفظ می‌کنند، کودکان کمتر در حالت نشسته باقی می‌مانند و تحرک روزانه آن‌ها افزایش می‌یابد.
محیط خانه و تقلید از عادات والدین
خانه مهم‌ترین محیط شکل‌دهنده رفتار کودک است. کودکان عادت‌های والدین خود را در استفاده از تلویزیون، تبلت و گوشی تقلید می‌کنند. اگر والدین ساعت‌ها در حال تماشای صفحه نمایش باشند، کودکان نیز تمایل دارند همین رفتار را دنبال کنند. برعکس، وقتی والدین نشستن را با فعالیت بدنی جایگزین کنند، کودکان نیز از آن‌ها پیروی خواهند کرد. مطالعه‌ای در کانادا نشان داد که هر ۲۰ دقیقه فعالیت شدید والدین، بین ۵ تا ۱۰ دقیقه فعالیت متوسط در کودکان ایجاد می‌کند، که اهمیت رفتار والدین را در تشویق فرزندان به تحرک نشان می‌دهد.
تحصیلات والدین و تنظیم فعالیت ها
تحصیلات والدین نقش مهمی در سبک زندگی کودکان ایفا می‌کند. والدینی که تحصیلات بالاتری دارند، تمایل دارند برنامه‌های منظم‌تری برای فعالیت و زمان استفاده از صفحه نمایش داشته باشند. آن‌ها آسیب‌های ناشی از بی‌تحرکی طولانی مدت را بهتر می‌شناسند و به طور فعال تلاش می‌کنند کودکان خود را به ورزش و بازی در فضای باز تشویق کنند. این رویکرد نه تنها سلامت فیزیکی بلکه نظم و ساختار زندگی کودک را نیز تقویت می‌کند.
قدرت آگاهی والدین
آگاهی والدین نسبت به اثرات منفی نشستن طولانی مدت و سبک زندگی کم‌تحرک، تأثیر مستقیم بر رفتار کودکان دارد. والدین آگاه، تماشای تلویزیون را محدود و بازی‌های فعال در فضای باز را تشویق می‌کنند. عادات روزمره والدین مانند راه رفتن، دوچرخه‌سواری یا شرکت در بازی‌های کودکانه، به مرور زمان در رفتار فرزندان نهادینه می‌شود و می‌تواند خطرات ناشی از بی‌تحرکی را کاهش دهد.
والدین اهداف فعالیت بدنی را تعیین می کنند
سازمان‌های سلامت، مانند دستورالعمل‌های برزیل، توصیه می‌کنند کودکان و نوجوانان حداقل ۶۰ دقیقه فعالیت متوسط تا شدید در روز داشته باشند و والدین نیز باید حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت هفتگی داشته باشند. این اهداف تنها اعداد نیستند؛ بلکه نشان‌دهنده عاداتی هستند که می‌توانند سلامت خانواده را در طول نسل‌ها شکل دهند. فعالیت روزانه والدین و نقش آن‌ها در ایجاد الگوی مناسب، به فرزندان کمک می‌کند تا سبک زندگی سالم‌تری داشته باشند و عوارض ناشی از بی‌تحرکی را کاهش دهند.
نتیجه گیری
بی‌تحرکی کودکان، نتیجه مستقیم رفتار والدین و الگوگیری آن‌هاست. مادران نقش پررنگی در تعیین میزان فعالیت فرزندان دارند و محیط خانه، ساعات استفاده از صفحه نمایش و میزان تحرک والدین تعیین‌کننده رفتار کودکان است. والدین فعال می‌توانند با اقدامات ساده روزانه، مانند راه رفتن، بازی و ورزش همراه با کودکان، عادات سالمی ایجاد کنند که سلامت جسمانی و روانی فرزندان را در طولانی‌مدت تضمین می‌کند.
بدون نظر! اولین نفر باشید