افرادی که دچار بیماریهای خودایمن هستند، به دلیل اختلالات سیستم ایمنی بدن و مصرف داروهای سرکوبکننده ایمنی، در برابر عفونتها آسیبپذیرترند. یکی از مهمترین راهکارها برای پیشگیری از بیماریهای ویروسی در این گروه، واکسیناسیون است. آبلهمرغان و هرپس زوستر از جمله بیماریهایی هستند که میتوانند در بیماران خودایمن عوارض شدید و حتی تهدیدکننده زندگی ایجاد کنند. انجام واکسیناسیون پیشگیرانه، به ویژه قبل از شروع درمانهای تضعیفکننده سیستم ایمنی، اهمیت بالایی دارد.
چرا بیماران خود ایمن در معرض خطر بیشتری هستند؟
سیستم ایمنی بدن بیماران خودایمن دچار اختلال است و داروهای ایمونوساپرس که برای کنترل بیماریها تجویز میشوند، توانایی دفاع طبیعی بدن در برابر عفونتها را کاهش میدهند.
- این بیماران بیشتر در معرض عفونتهای فرصتطلب قرار دارند که در افراد سالم نادر است.
- عفونتهای ویروسی مانند آبلهمرغان و هرپس زوستر میتوانند شدت بیشتری پیدا کرده و درمان آنها پیچیده شود.
- ابتلا به این بیماریها در بیماران خودایمن میتواند باعث بستری شدن طولانیمدت، عوارض شدید پوستی، مشکلات عصبی و حتی خطر مرگ شود.
اهمیت واکسیناسیون آبله مرغان
واکسن آبلهمرغان، یکی از مؤثرترین روشهای پیشگیری از این بیماری در بیماران پرخطر است.
- واکسیناسیون قبل از شروع داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی میتواند سطح ایمنی بدن را افزایش دهد و مانع از بروز بیماریهای ویروسی شود.
- انجام تستهای سرولوژیک پیش از واکسیناسیون، امکان بررسی پیشینه ابتلا و تعیین نیاز واقعی به واکسن را فراهم میکند.
- واکسیناسیون به کاهش خطر ابتلا به عوارض جدی مانند زخمهای پوستی شدید، مشکلات تنفسی و عفونتهای ثانویه کمک میکند.
توصیه های متخصصان
دکتر ابوالفضلی، متخصص مغز و اعصاب، بر انجام اقدامات پیشگیرانه زیر تأکید میکند:
- غربالگری قبل از درمان: انجام تستهای سرولوژیک برای تعیین وضعیت ایمنی بیمار نسبت به ویروس آبلهمرغان.
- واکسیناسیون به موقع: در صورت منفی بودن تست و عدم سابقه ابتلا، تزریق واکسن وریوکس قبل از شروع داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی.
- پیگیری وضعیت ایمنی پس از واکسیناسیون: برخی بیماران ممکن است به دوز تقویتی نیاز داشته باشند تا سطح ایمنی کافی ایجاد شود.
- اطلاعرسانی به بیمار: بیماران باید از خطرات بالقوه عفونتها و لزوم واکسیناسیون مطلع شوند تا همکاری بهتری در رعایت اقدامات پیشگیرانه داشته باشند.
نتیجه گیری
برای بیماران مبتلا به بیماریهای خودایمن، مراقبتهای پیشگیرانه نقش حیاتی دارند. واکسیناسیون آبلهمرغان، به ویژه پیش از شروع داروهای تضعیفکننده سیستم ایمنی، یکی از راههای کلیدی حفاظت از سلامت این بیماران است. انجام غربالگریهای سرولوژیک، تزریق واکسن و پیگیری دقیق وضعیت ایمنی میتواند خطر ابتلا به عفونتهای تهدیدکننده زندگی را کاهش دهد و کیفیت زندگی بیماران را به طور چشمگیری بهبود بخشد. رعایت این توصیهها، نمونهای روشن از نقش پیشگیری و علم پزشکی در محافظت از افراد پرخطر است.
بدون نظر! اولین نفر باشید