روده را همیشه بهعنوان بخشی از سیستم گوارشی میشناسیم که وظیفهاش هضم غذا و جذب مواد مغذی است. اما پژوهشهای جدید نشان دادهاند که این اندام، نقشی بسیار پیچیدهتر و هوشمندانهتر از آنچه تصور میکردیم دارد. روده نهتنها با مغز ارتباط برقرار میکند، بلکه در برخی موارد نقش فرمانده را ایفا میکند و به مغز پیام میدهد که چه وقت باید غذا خوردن را متوقف کرد. این کشف میتواند دریچهای تازه برای درمان پرخوری، چاقی و حتی برخی بیماریهای روانی باشد.
کشف مسیری تازه بین روده و مغز
در یکی از جدیدترین تحقیقات منتشر شده در مجله معتبر Nature، محققان به ارتباط مستقیمی میان باکتریهای روده و سیستم عصبی مغز پی بردهاند. این مسیر بیسابقه که با عنوان «حس نوروبیوتیک» (Neurobiotical Sense) شناخته میشود، نوعی حسگر پنهان در بدن ماست که به روده امکان میدهد با مغز وارد گفتوگو شود و سیگنالهایی مربوط به اشتها و سیری ارسال کند.
در واقع، این مسیر کشف شده، ارتباطی دو سویه را بین دستگاه گوارش و مغز ایجاد میکند و نشان میدهد که مغز تنها فرمان نمیدهد، بلکه بهدقت به پیامهایی که از روده دریافت میکند گوش میدهد.
مغز فرمانده نیست؛ شنونده ای هوشیار است
بر خلاف آنچه سالها تصور میکردیم، مغز همیشه صادر کننده دستور نیست. در این پژوهش تازه، مشخص شد که سلولهایی خاص در روده بزرگ به نام سلولهای نوروپاد قادرند حضور مولکولی به نام فلاژلین (Flagellin) را شناسایی کنند. فلاژلین جزئی از ساختار حرکتی باکتریهای روده است و با شروع فرآیند غذا خوردن، میزان آن در محیط روده افزایش مییابد.
زمانی که سلولهای نوروپاد این ماده را تشخیص میدهند، مادهای شیمیایی به نام PYY ترشح میکنند. این ماده از طریق عصب واگ (Vagus Nerve) مستقیماً به مغز پیام میدهد که بدن به میزان کافی غذا دریافت کرده است. در نتیجه، مغز احساس سیری را بهوجود میآورد و فرآیند خوردن متوقف میشود.
نقش روده در کنترل پرخوری و اضافه وزن
پرخوری اغلب بهعنوان یک مشکل رفتاری یا روانی تلقی میشود، اما شواهد علمی جدید نشان میدهند که شاید ریشه این مشکل در ساختار میکروبی روده نهفته باشد. در آزمایشهایی که روی موشهای آزمایشگاهی انجام شد، هنگامی که مسیر ارتباطی بین روده و مغز مسدود شد، حیوانات بدون توقف به غذا خوردن ادامه دادند و بهطور چشمگیری وزنشان افزایش یافت.
این یافته به ما نشان میدهد که اگر این «حس نوروبیوتیک» درست عمل نکند یا مسدود شود، مغز دیگر قادر به دریافت سیگنال سیری از روده نخواهد بود. بنابراین، احتمال پرخوری و ابتلا به چاقی افزایش مییابد.
درمان های آینده برای چاقی: از دارو تا تنظیم باکتری های روده
با شناخت بیشتر از ارتباط میان میکروبیوم روده و مغز، راه برای طراحی روشهای نوین درمانی هموار شده است. شاید در آینده نزدیک، بهجای داروهای سنتی برای کاهش اشتها، از رویکردهایی مانند:
استفاده از پروبیوتیکها برای تقویت باکتریهای مفید روده؛
- تنظیم دقیق ساختار میکروبی روده از طریق رژیم غذایی خاص؛
- یا حتی تحریک مصنوعی مسیر فلاژلین به نوروپاد برای ترشح PYY؛
استفاده شود تا بهطور طبیعی و بدون مداخله تهاجمی، اشتها تنظیم شده و روند پرخوری متوقف گردد.
این دیدگاه تازه میتواند تحولی جدی در درمان چاقی، دیابت نوع دو و حتی برخی اختلالات روانی ایجاد کند.
روده؛ فراتر از یک اندام گوارشی
در سالهای اخیر، روده را «مغز دوم» بدن نامیدهاند، و دلایل علمی زیادی برای این نامگذاری وجود دارد. روده حاوی میلیونها نورون است و باکتریهای ساکن در آن نقش کلیدی در تولید مواد شیمیایی مغز مانند سروتونین ایفا میکنند. این به آن معناست که روده فقط مسئول هضم نیست، بلکه در خلقوخو، تصمیمگیری و حتی سلامت روان نقش مستقیم دارد.
اکنون با کشف مسیر جدید فلاژلین به نوروپاد، نقش هوشمندانهتری از روده نمایان شده است—نقشی که ما را وادار میکند نهفقط به آن غذا برسانیم، بلکه به صدایش نیز گوش بدهیم.
نتیجه گیری
پژوهشهای نوین ثابت کردهاند که روده نهتنها با مغز در ارتباط دائمی است، بلکه میتواند بر رفتارهایی مانند غذا خوردن تأثیر مستقیم داشته باشد. کشف مسیر فلاژلین به مغز، افق تازهای در کنترل اشتها و پیشگیری از چاقی پیش روی ما گذاشته است. این یافتهها اهمیت توجه به سلامت میکروبیوم روده را دوچندان میکنند.
بدون نظر! اولین نفر باشید